img

Social Life in the Insect World

Jean-Henri Fabre
img img

Chapter 1 No.1

Jour de Dièu, queto caud! Bèu tèms pèr la Cigalo,

Que, trefoulido, se regalo

D'uno raisso de fio; bèu tèms per la meissoun.

Dins lis erso d'or, lou segaire,

Ren plega, pitre au vent, rustico e canto gaire;

Dins soun gousiè, la set estranglo la cansoun.

Tèms benesi pèr tu. Dounc, ardit! cigaleto,

Fai-lei brusi, ti chimbaleto,

E brandusso lou ventre à creba ti mirau.

L'Ome enterin mando le daio,

Que vai balin-balan de longo e que dardaio

L'ulau de soun acié sus li rous espigau.

Plèn d'aigo pèr la péiro e tampouna d'erbiho

Lou coufié sus l'anco pendiho.

Si la péiro es au frès dins soun estui de bos,

E se de longo es abèurado,

L'Ome barbelo au fio d'aqueli souleiado

Que fan bouli de fes la mesoulo dis os.

Tu, Cigalo, as un biais pèr la set: dins la rusco

Tendro e jutouso d'uno busco,

L'aguio de toun bè cabusso e cavo un pous.

Lou siro monto pèr la draio.

T'amourres à la fon melicouso que raio,

E dou sourgènt sucra bèves lou teta-dous.

Mai pas toujour en pas. Oh! que nàni; de laire,

Vesin, vesino o barrulaire,

T'an vist cava lou pous. An set; vènon, doulènt,

Te prène un degout pèr si tasso.

Mesfiso-te, ma bello: aqueli curo-biasso,

Umble d'abord, soun lèu de gusas insoulènt.

Quiston un chicouloun di rèn, pièi de ti resto

Soun plus countènt, ausson la testo

E volon tout: L'auran. Sis arpioun en rastèu

Te gatihoun lou bout de l'alo.

Sus tu larjo esquinasso es un mounto-davalo;

T'aganton pèr lou bè, li bano, lis artèu;

Tiron d'eici, d'eilà. L'impaciènci te gagno.

Pst! pst! d'un giscle de pissagno

Aspèrges l'assemblado e quites lou ramèu.

T'en vas bèn liuen de la racaio,

Que t'a rauba lou pous, e ris, e se gougaio,

E se lipo li brego enviscado de mèu.

Or d'aqueli boumian abèura sens fatigo,

Lou mai tihous es la fournigo.

Mousco, cabrian, guespo e tavan embana,

Espeloufi de touto meno,

Costo-en-long qu'à toun pous lou soulcias ameno,

N'an pas soun testardige à te faire enana.

Pèr l'esquicha l'artèu, te coutiga lou mourre,

Te pessuga lou nas, pèr courre

A l'oumbro du toun ventre, osco! degun la vau.

Lou marrit-pèu prend pèr escalo

Uno patto e te monto, ardido, sus lis alo,

E s'espasso, insoulènto, e vai d'amont, d'avau.

            
            

COPYRIGHT(©) 2022